Hareket etseydi kacabilirdi. Kacsaydi yilani kizdirabilirdi. Yilan, Halilin vücudundan ayrilip, tepeden nehre dogru süzülürken Halil, kacamadigi icin sevindi. Cözülmesi biraz vakit aldi. Cözülmeyi beklerken etrafini kolladi. Ayni yilan dönüp gelir miydi Baska bir yilan da var miydi Cözüldü. Cözüldügünde günes batmak üzereydi. Yarkale kizil renge boyanmisti. Emineyi hatirladi. Eminenin ucurumdan sulara düstügünü hayal etti. Güldü. Karanliga kalmamak icin Yarkalenin cazibesini terk edip, dolmustan indigi son duraga dogru hizli adimlarla yürüdü. O günün son seferini yapan dolmusa bindigini, dolmusun soföründen ögrendi. Bu gece Esgiceye dönememis olmayi düsündü. Issizligin basladigi yerde, yalniz basina bir gece gecirmeyi düsündü. Amcasinin kendisini merak edip etmeyecegini düsündü. Bütün bunlara engel olan yilani düsündü. Az önce yasadigi korkuyu düsündü. Simdi hissetmedigi o korku kaybolmus olamazdi. Ruhunun kuyularinda bir yerde sakli dururdu. Halil bunu babasindan biliyordu.
