Namaz, Yüce Allaha karsi saygi ve bagliligi ifade eden bazi söz ve davranislardan olusur.
Namaza, iftitah tekbiri ile Allahu Ekber diyerek baslanir. Namaza baslandiginda, namaz disinda yapilmasi helal olan eylemler, iftitah tekbiri ile nasil haram hale geliyorsa, namaz disinda iftitah tekbiri olan, bulug cagina erdikten sonra da, Yüce Allahin en büyük oldugu bilinciyle, emir ve yasaklarina uygun bir hayat yasanmalidir.
Namazda kiyam ayakta durmak ne kadar önemliyse, namaz disinda kiyam olan haksizlik karsisinda dimdik ayakta durmak, susmamak, haksizligi engellemek icin mücadele etmek de makbul bir namaz icin o kadar önemlidir.
Namazda kiraat nasil gerekliyse, namaz disinda kiraat olan Yaratan Rabbinin adiyla okumak yani ilim ögrenmek, ögrendigine uygun davranmak ve baskalarina ögretmek de o kadar önemlidir. Namazda, kiraatsiz kiyam olmadigi gibi, namaz disindaki hayatta da ilimsiz, Kuransiz mücadelenin basarili olmayacagi aciktir.
Namazda rük ve secdeye egilmek, nasil namazin sartlarindan ise; namaz disinda da rük ve secde olan kibirden uzak olmak, acizligimizi anlamak, Yüce Allaha boyun egmek, Ondan baskasinin karsisinda egilmemek de makbul bir namaz icin o kadar önemlidir.
Namazda, son rekatta oturmak anlamina gelen kade-i ahire, dünya hayatinin son bulacagini hatirlatan bir eylemdir. Namazda, kade-i ahire nasil farz ise; adeta namaz disinda kade-i ahire olan son nefes, yani ölüm de haktir. Bu bilincle kilinan namaz, hayata anlam katar.
