Bir sonbahar sabahi
Defterine yaz
Aklindan cikarip
Mürekkebe dök
Sonra da burustur sayfalari
Eskit
Izlerimi
Yüzdügün sicak denizlere dök
Sonra yeniden hatirla beni

Hayat bütün canliligiyla sürüp giderken, yasamdan bir parca siyirilip söz olmus Gamze Tekinin siirleri. Simdi her dize kendi yolculuguna cikiyor. Yol, sözü alip bir diyardan digerine, denizden okyanusa sürüyor. Bazen de bir banka oturtuyor Biraz sonra aniden karsimiza cikacak olan eskimis, oyulmus, cilasi dökülmüs banka