Gülhan Tuba Celik ikinci öykü kitabi Onlar ve Köpeklerinde Istanbulun yedinci tepesinden, Fatihin rüzgarli yerlerinden sesleniyor okura. Öykü kahramanlari yerlesikler, kalanlar, gitme defterini kapatmis olanlar. Kocamustafapasada, Yedikulede, Samatyada dolasan bu insanlara yakinliktan dogan bir kaybetme korkusu eslik ediyor zaman zaman. Unkapani Kemerindeki karpuz cekirdekleri, Cibalideki asirlik incir agaclari, Istasyon Caddesinin camasirlari bu korkuya biraz umut verirken; sur disi mezarliklari, manastir bahceleri ve ayazmalar da kaybetmenin kadim bir kader oldugunun altini ciziyor.

Öykülerde Surici Istanbulu kimi zaman bir sikismayi, kimi zaman bir aydinligi simgeliyor mekansal olarak. Bazen ruh haline eslik eden canli bir varlik, bazen binlerce yil önceki islevinde bir arac olarak hayat buluyor. Sehrin sesi yüzlerce yil öteden gelip kahramanlarin kanina karisiyor.