Hayat bu
Öyle anlar olur ki yanarken donarsin; kendi gölgene bile sahip
cikamazsin.
Kaybolursun kalabaligin icinde, bogulursun kendi yalnizliginin
gölgesinde
Ve nerede büyürsen büyü, genlerin nereye aitse sen o cografyanin
duygularini ve fiziksel gücüne sahip olursun. Iste o cografyanin
icinde, kendini bir kere ararken, bin kere kaybolmus bulursun.
Insan bir garip yalandir kendine, baskasinin alacakaranliginda
kendi isigini arar durur. Iste ozaman anlar insan; baskasinin
karanligi isikta sana sadece gölge olur.
Eger sen kendi yüreginin isigina sahipsen; baskalarinin gölgesi,
karanliginda kaybolur.Eger sen kendi yüreginin isigina sahip
degilsen; baskalarinin gölgesinde kaybolursun