Egitim belirlenen amaclar dogrultusunda bireyi yetistirme süreci olarak tanimlanabilir. Bu sürecte kazanilan bilgi, beceri, tutum ve degerler, bireyin karakterini farklilastirir. Karakteri gelisen, bilgi ve beceriler ile donatilan birey ise, toplumsal yapi üzerinde olumlu degismeler meydana getirir. Bu durum ise, temel degerlerin aileye ve cocuklara, bir baska yönüyle de ögrencilere kazandirilmasi ile mümkün olabilir.

Bireyin hayatinda hemen her sey degerlere göre algilanir ve yasamin anlami bu sekilde ögrenilir. Bu yüzden degerler egitiminin yapilmasinda, aileye, egitim kurumlarina ve ögretmenlere büyük görevler düsmektedir. Kadin veya erkek, her ferdin yaratilisindaki kabiliyetler ancak iyi bir egitimle gelisebilir. Egitim sayesinde degerlerimizi temsil eden örflerimizi ve geleneklerimizi en iyi sekilde koruyabilir, cocuklarimiza iyi bir gelecek hazirlayabilir, huzur icinde yasamalarini saglayabiliriz. Bu sebeple hemen hicbir konu aile egitimi kadar önemli olamaz.

Egitim bir gelisme ve gelistirme isidir. Insan, gelismeye elverisli bir takim kuvvet ve kabiliyetlerle yaratilmis oldugu icin egitilmesi zor degildir. Bir egitim sistemi, fertleri madden ve manen gelistirebildigi, gelecekte daha cok gelismelerine imkan verdigi nispette degerlidir.