Görünüse bakilirsa gelmek ve gitmek cok kolay. Biz insanlar icin yolculuk yapmak cok daha kolay. Teknoloji ilerledikce, Dünyayi paylastigimiz diger hayvanlarla aramizdaki farki actik. Bacaklarimiz ve ayaklarimiz var ama biz bundan daha fazlasina sahibiz arabalar, gemiler, ucaklar, bisikletler, motosikletler ve kamyonlar... Hic gitmedigimiz kadar uzak yerlere, hic gitmedigimiz kadar hizla gidip gelmeye basladik. Tüm alkislar bize Fakat, kendimizi ve dünyadaki seyleri bir yerden bir yere götürmenin bazi sonuclari da var. Yeni yollar acmamiz, daglari delmemiz, asfalttan ve demirden yollar insa etmemiz gerekti. Bu gezegende kimseyi rahatsiz etmeden hareket eden kutup sumrularinin, Afrika antiloplarinin ve kelebeklerin bu durumdan memnun olduklarini söyleyebilir miyiz Isabel Minhs Martinsin kaleme aldigi ve Bernardo P. Carvalhonun harika cizimlerinin eslik ettigi Gelmek ve Gitmek kitabi, bize ufak bir hatirlatma yapiyor Dünya üzerinde hareket eden tek canli bizler degiliz. Belki de biraz yavaslamali ve yeniden düsünmeliyiz... Derler ki, kafa yalnizca sapka takmak icin degildir.
