Avdotya, Averyan Makarovice bakarak Ne kadar rahat ve akilli bir adam Herseyinden belli ki, parti iscisi diye düsündü. Ara treni olmasina ve herkesin olup olacagi birkac saatlik bir yolculuk yapmasina ragmen, herbiri kendini, kendisi icin yolculuk eden siradan bir yolcu degil, kisa bir zamanda örgütlenmis ve Averyan Makarovic gibi yöneticiler yetistirmis, kendi düzeni, kural ve geleneklerini tespit etmis olan bir tek kolektifin üyesi hissediyordu. Bu kolektifin üyeleri birbirlerine zevkle ikramda bulunuyor, durumlarim anlatiyor, digerlerine karsi ilgi gösteriyor, kapinin acik kalmamasi icin cabaliyorlardi. Avdotya, kendisi icin yeni olan bu toplulugun icinde olup bitenleri, konusulanlari canli bir ilgiyle benimsiyordu. Gemi direkleri, Makas bölgesi kömürleri, yaralinin sarkisi, Komsomol Merkez Komitesine cagrilan Lüsa Soboleva gibi bütün bu seyler Avdotyanin etrafinda cosan ve kücük vagonu her taraftan kusatan büyük yasamin dalgalariydi.
