Büyük Marmara Depremi ve tsunaminin yikip kül ettigi bir sehir, toptan özellestirilip adina Hindi A. S. denilen bir devlet ve parcalanmis bir topluluk...
Dazlak kafali fakirler, direnisci dervisler, Mevlevler, Naksler, Melamler, Kalenderler. Kizilderililer, Zenciler, bin kunduzlar, ac köpekler, Karakafalar, Sems-i Tebriz talebeleri, arizalar, kalbi kiriklar, anarsistler, sinifsizlar, yarali ruhlar, hüsranin evlatlari...
Indiragandi, Istanbulun gelecegindeki sosyo-kültürel yapiyi; din, adalet, özgürlük, esitlik gibi temel insan meseleleri edebiyatimizda benzeri olmayan bir üslpla isleyen mistik bir distopya.
Istiklal Caddesinde ayricalikli sarisinlar, platinler, beyaz tenliler tirim tirim dolanirken, dar sokaklarin basindaki robocoplar; kara kafali, esmer, hirpan ve dogustan süpheli olduklarina inanilan insanlara silahlarini dogrultmus, ellerini duvara dayatmis arama yapiyor, kimliklerini kontrol ediyorlar, uygun olmayanlari geri ceviriyorlardi. Pasaportlarin, serbest gecis belgelerini Hindi AS dagitmaktaydi. Sirketin katilimcisi degilsen isin zordu. Istanbulun her yerine öyle elini kolunu sallayarak giremiyordun. Hele bir de esmersen, karakafaysan, zaten Kafadan kaybetmisler sinifindaydin.
