Bu eser, Mehmet Ali Aynnin Ilahiyat Fakültesinde verdigi Tasavvuf Tarihi derslerinin notlarindan meydana gelmistir. 1924 yilinda yayimlanan eserin girisinde Bir tasavvuf tarihi yazmaktaki güclükleri tecrübemle biliyorum. Fakat böyle bir tarihi okutmak vazifesi üstüme yüklenmis oldugu icin, simdilik yalniz üniversite ögrencilerine mahsus olmak üzere, anlattiklarim bir kitap seklinde toplandi. demektedir.
Temel tasavvuf eserler arasinda kabul edilen ve kendisinden sonra yazilmis bircok esere kaynaklik eden Tasavvuf Tarihinin sonundaki Ekler kisminda eseri hazirlayan Hüseyin Rahmi Yananlinin sectigi dört risale de bulunmaktadir. Bunlardan ilki Vahdet-i Vücd konusunda Seyh Abdürrezzak Kemaleddin Kas Kasan ile Seyh Rükneddin Alaüddevlenin birbirine gönderdigi mektuplarin icinde yer aldigi, Molla Caminin Nefehatül-Üns kitabindan alinan bir bölümdür. Ikincisi Niyaz-i Misrnin Tarikatin Uslü ve Hakikatin Rumuzu isimli bir risalesidir. Ücüncüsü Erzurumlu Ibrahim Hakkinin tasavvuf nazarinda kainatin hülasasi olan kamil insan hakkinda Insaniyet-i Kamile baslikli risalesidir. Dördüncü risale ise tasavvuf kelimesinin hangi kökten ve ne anlama geldigi hususunda Hüseyin Rahmi Yananlinin bir incelemesidir.
Bir marifet ilmi olarak tasavvuf hepimizin icinde yasadigi canli kainatin ve buradaki olaylarin, görünüslerin kitabini okumaktir. Ikra kitabeke - Kendi kitabini oku emrinden kastedilen de odur. Her bireyin kendi kitabini heceleyebilmesi; kemal bulmasi, kendisini ve Rabbini tanimasi, gercek insan olmasi icin yeterlidir. Ve en önemlisi Ana Kitaba giden yollari acip temizlemesidir. Inceden ince yollarin bir toplami olan tasavvuf her seyden önce Allahi ve tüm yarattiklarini sevme ve anlama yoludur. Bu yoldan elde edilecek bir kivilcim, kisinin benlik dagini eritmeye yetecektir. O kivilcima bir vesile olmasi dilegiyle sunariz.
