Binlerce yildir cinnet ve cenneti bir arada yasayan Anadolu insaninin agiti, sair M.Ümit Görgülünün Firat gibi Dicle gibi caglayan katmanli dizelerinde yön bulmus, yol bulmus.
Kah sormus, kah sorgulamis. Parantez ici kelime oyunlariyla okuyucuya satir aralarinda farkli anlamlari sorgulama sansi yaratmis. Insanin, kafasina sözcüklerle vura vura ögretilmis bir karanligin tersine gözün yetisini asan güclü bir isigin zifiri zindanindan seslenmis okuruna. Ve asla tesadüf olmayan bu zindanin karanliginda kurtaricisini aramis caresiz Anadolu insaninin.
Kimsin sen, söyle
Bu zindanda sen de benim kadar caresizsin...
Dokunduk ellerimize bir anda. Ürperdik.
Tesadüf degil asla.
Bu zindanin karanliginda artik is görmeyen gözlerimizin
becerisini edinmis bu ellerden hangisi kurtariciydi
Seninki mi benimki mi
