Beni sevme arkadasim cünkü asiyim ben. Daglarin damarinda can bulur nefesim, koyuklarinda yeserir filizlerim ve de zirvesinde anlam bulur özgürlügüm. Bir tohumun kalbinden dünyaya bakar, yasama anlam bicer ve enerjimi bir Zerdüst gibi, gercek olan, hakikatle dolu bir askin hizmetine sunarim. Formatlanmis hayatlarla kendime ihanet edemem. O hayatlar ki, özünden uzaklarda yasayanlardir, bir cicegin güzelligini, kokusunu tezgahlarda pazarlayanlardir. Onlar ki, bir kelebegin kendi rengiyle, özgür iradesiyle, ask ile isik ile ciceklerin koynunda yasami nasil yücelestirdigini göremezler. Orada ötekilestirilmis kelebek, kus börtü böcek yoktur. Ciceklerin renkleri, kokusu ve isimleri birbirine karismaz, karistirilmaz. Her canli kendi bagimsiz iradesiyle yasamin özgür ruhunu kutsar, bütünlesir evrenle, hakikatin bir parcasi olur, incinmeden, yaralanmadan ve de ötekilestirilmeden...
