Ikinci Dünya Savasinin yaraladigi kalemlerden biridir Zweig. Satranc ise; gönüllü ölümünden kisa süre önce yazdigi son öyküdür. Yasadigi dönem itibariyle, iki Dünya Savasina da sahit olan yazar, savasa karsi hassasiyet gelistirmistir. Savas sirasinda, ülke degistirerek yasamak zorunda kalan ve bu sürecte, kitaplarinin yakilmasina ragmen yazmaktan geri durmayan Zweig, görünenden öte, insanin icinde olup bitenlerle ilgilenerek, birikimi sayesinde bu karmasik insan manzaralarini ustalikla yaziya dökmüstür.

Bu ustaligi, yazdigi biyografilerde de hissedilmektedir. Ülkesinin icine düstügü buhrani, Brezilya gibi uzak bir memlekette olmasina ragmen, esiyle birlikte an be an takip etmistir. Bu öyküde, Nazi Almanyasinin insanlar üzerinde yarattigi etkiyi, karakter tasvirlerinde ve olay örgüsünde, cok iyi secilmis bir sembol olan satranc oyunu etrafinda dönerken kesfedebilirsiniz.