Özlem Akinci siklikla rastlananlardan bambaska yerlerde ariyor hikayeyi. Anlattiklari sanki yalnizca onun yasadiklarinda bulunabilirmis gibi. Birlikte yasadiklarimizdan cikanlar ister istemez birbirine benzer öykülere yol actigi icin, o kendi dünyasina cekiliyor. Hikayenin bulunabilecegi ayrintilari kendisi yasiyor, hissediyor. Dolayisiyla baskalarina bakma gereksinimi duymadan yaziyor. Bu arada kusursuzlugu arayan bir incelikle yazarken anlatim biciminin kurumasina izin vermeyen canliligi da yakalayabiliyor.
Özlem Akinci özel ve iyi bir öykücü. Ilk kitabi Agaclar Yaniyordan sonra Deniz Bize Iyi Gelecek onu nitelikli edebiyatin dünyasina siki sikiya bagliyor.
