Sadik Yalsizucanlarin bilge Ebul-Hasan Harakannin yasamini carpici bir dille ve neredeyse gerceküstü bir düzlemde anlattigi Cam ve Elmas romani yeniden okurlariyla bulusuyor.
Bir belgesel filmin cekimleri icin Karstaki Harakani dergahina yolu düsen ekibin kameramani, kentte gittigi yerlerde görüp isittiklerini zamanin ötesinde bir yerden, kalbinden anlatiyor.
Iki epigraf ile aciliyor Cam ve Elmas; birincisi Ebul-Hasan Harakannin ta kendisinden Yeryüzünde yolculuk edenin ayagi; gökte yolculuk yapanin ise kalbi su toplar.
Ikincisi ise Wittgensteindan. Yüregimin büklümleri hep birbirine yapismaya calisir, ben de yüregimi acmak icin büklümleri hep yeniden cekip koparmak zorunda kalirim.
Kitapta yüreginin büklümleri birbirine karismis bu anlatici; Harakani dergahinin bugünkü seyhi ile göz göze geliyor ve Ebul Hasan Harakannin iklimine giriyor...Yalsizucanlar, bedeni bugünde olan fakat ruhunun nerelerde dolastigini bilemedigimiz anlaticisinin hal ve tecrübelerini art arda siraliyor.
