Benden cok farkli mizaclari ve dünyalari olan bu insanlarla, bir arada yasamaya alismaya calisiyordum. Yeni bir ev, yeni aliskanliklar, yeni bir giyim tarzi, yeni bir cevre, yeni bir dünya.
Hayat cok zordu benim icin. Biriyle konusmaya kalktigimda, agzimdan ufacik bir sey kacirsam, ertesi gün, tüm Derbentin bundan bahsettigine tanik oluyordum. Ben de bu yüzden Ali disinda kimseyle konusmamaya, kimseye dert yanmamaya karar vermistim. O gelene kadar zamanimi nasil gecirecegimi bilemiyordum. Ama kapidan girdigi anda, yapayalniz, karanlik dünyama günes gibi doguyor, aydinlatiyordu her yani.
